Һәр төбәкнең, авылның – "үз Хуҗа Насретдине” була. Имәнкискәнең, күңелне ачар кешесе – Алмаз Мөхәммәтҗанов иде. Сәхнәгә - Равил Шәрәфиев, Шамкайлар чыгу белән үк елмаясы килгән кебек, Алмазны, сәхнәдә генә түгел, урамда күргәч тә, эш урыннарында аралашканда да, гел күңелле була торган иде. Иде дим, Алмаз дус вафатына да 17 ел үткән икән бит! 17 ел гомер – бер яшь кеше гомере! Инде, яшь буын белми дә аны... Искә алып, "Алмаз абыегыз...”, - дип якты истәлекләр сөйли башласам: "Ә кем соң ул?” яки "Ә-ә, ишетеп беләм”,- диләр.
- Ә кем соң ул? –дигәннәренә,
- Беркем түгел! Гап-гади егет иде, - дим.
Чынлап та, эчкерсез күңелле, гадилеге б-н җәлеп иткән кеше иде. Аның турында б
...
Алга таба укырга »
Просмотров: 725 |
Добавил:
PATRIOT |
Дата:
26.04.2012
