Зөлфиябез дә китте... Йөрәк кенә һаман ышанмый... Ник... ничек... ни өчен... Язмышмы бу, ялгышмы...Кемнеңдер битарафлыгы, ваемсызлыгы, акча артыннан кууы ни өчен соң безнең өчен калерле булганнарыбызны алып китә?!Һәрчак ачык йөзле, тәмле телле, ярдәмчел; менә дигән әни, әби, хатын, туган, килен, авылдаш...
Аяз көнне яшен сукты, айный алмыйм һаман,
Нигә шундый ваемсыз соң, без яшәгән заман?
Акча диеп шаша халык, курми алдын-артын,
Үлем генэ араламый, жыя яшен-картын..
Бер гонаһсыз сабыйларга, нинди ачы язмыш
Их, син ИДЕЛ, бу адымың, ялгыш булды ялгыш...
